یلدا آراسته
محمدعلی رامین معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد نیز، که احمدی نژاد او را مبرا از دخالت در بسته شدن مطبوعات می داند، در برنامه زنده تلویزیونی خبر این توقیفات را اعلام کرد و گفت: « با فضای به وجود آمده و هرج و مرج مطبوعاتی چه کنیم ؟» او از رسانه ملی خواست که افکار عمومی را بیشتر در جریان بداخلاقی‌ها و قانون‌شکنی‌های برخی مطبوعات که او آنها را بسیار اندک دانست، قرار دهد.
بعد از 22 خرداد تا مهر ماه روزنامه هاى «اعتماد ملى» ، «صداى عدالت»، «آريا» ، «كلمه سبز» ، «آرمان روابط عمومى» ،«فرهنگ آشتى» ، «تحليل روز» و«سرمایه » تعطیل شدند.
در چهار سال اول دولت احمدی نژاد 180 نشریه به وسیله قوه مجریه و هیات نظارت بر مطبوعات توقیف یا لغو امتیاز شده اند.
این تعطیلی وسیع مطبوعات از سوی دولت در حالی صورت می گیرد که در 30 سال گذشته در ایران هیچ گاه دولت وارد عمل نمی شد و مطبوعه ای را تعطیل نمی کرد.
دولت محمود احمدی نژاد که به دولت «اولین ها » شهرت دارد، برای اولین بار به وسیله وزارت ارشاد در سرنوشت روزنامه ها و روزنامه نگاران دخالت مستقیم کرد.
صدای رقیب خاموش شد
24 خرداد ماه روزنامه « کلمه سبز» تعطیل شد.عمر این روزنامه به مدیر مسوولی میرحسین موسوی تنها یک ماه بود .
اول تیر ماه نیروهای امنیتی با ورود به دفتر سایت و روزنامه« کلمه» تمام کارکنان را با خود بردند. به گفته بدر السادات مفیدی جمعی از لباس شخصی ها ابتدا درصدد ورود به دفتر روزنامه آمدند، اما با مقاومت کارکنان روزنامه آنها ساعاتی بعد با حکم دادستانی وارد شدند وهمه کارکنان اعم از روزنامه نگاران و کارمندان بخش فنی و سردبیر روزنامه را با خود بردند.
روزنامه« کلمه» بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات در چند روز اندکی که منتشر شد نیز با مشکلاتی روبرو بود. مقام های امنیتی ساعاتی پس از پایان رای گیری در روز انتخابات، با حضور در محل چاپخانه روزنامه، گردانندگان این روزنامه را به تغییر تیترهای اصلی واداشته بودند.
او که دیرتر رفت
روزنامه « اعتماد ملی » به مدیر مسوولی مهدی کروبی اما عمر بیشتری داشت.این روزنامه هم اما 26 مرداد ماه شبانه و درچاپخانه توقیف شد.
این خبر از زبان حسین کروبی در حالی منتشر شد که دادستان تهران آن را تکذیب کرد و گفت که روزنامه اعتماد ملی به علت مشکلات داخلی توزیع نشده است .اما سرانجام دادسری کارکنان دولت اعلام کرد که از وزارت ارشاد خواسته است تا از انتشار« روزنامه اعتماد» ملی جلوگیری کند.
این توقیف به دنبال چاپ نامه ای بود که کروبی در پاسخ به انتقادهای تند در مورد احتمال تجاوز جنسی به معترضان در زندان ها نوشته بود.
به این ترتیب در کمتر از یک ماه از روشن شدن نتیجه انتخابات، دو روزنامه به مسوولیت نامزدهای انتخاباتی رقیب توسط دولت شبانه بسته شدند .
اما مسئله تنها بسته شدن این دو روزنامه نبود.بهشتی سردبیر روزنامه «کلمه سبز »و محمد قوچانی سردبیر روزنامه «اعتماد ملی» دستگیر شدند .البته روزنامه نگاران دیگری نیز از این دو نشریه بازداشت شدند.
توقیف با نمابر
پس ازآن نوبت به روزنامه «فرهنگ آشتی » رسید که گفته می شد نزدیک به سیاست های هاشمی رفسنجانی بود. کار این روزنامه 13 مهر ماه توسط نمابری که به دفتر روزنامه فرستاده شد، متوقف گردید .علت توقیف این روزنامه چاپ بیانیه هفدهم میر حسین موسوی بود.روزنامه جمهوری اسلامی و فرهنگ آشتی هردو به خاطر چاپ این بیانیه از وزارت ارشاد تذکر گرفتند. اما یکی ازآن دو ماند ویکی برای همیشه رفت .
بازمانده
روزنامه «اعتماد» که تنها رسانه باقی مانده از جناح اصلاح طلب بود اما هر روز با بیم تعطیلی آغاز به کار می کرد .
اردیبهشت ماه این روزنامه به خاطر مصاحبه با ابراهیم نبوی از سوی وزارت ارشاد اخطار سخت گرفت .
آذر ماه به علت عدم انتشار درست راهپیمایی مردم برای اعتراض به پاره کردن عکس خمینی از سوی وزارت ارشاد تذکر گرفت .8 دی ماه به دلیل نحوه پوشش مراسم عاشورا و تاسوعا تذکر گرفت. معاونت امور مطبوعاتی وزارت ارشاد ایران در این اطلاعیه اعلام کرده که روزنامه اعتماد با انتشار مطلبی با عنوان "خبرهای رسمی درباره درگیریهای روز عاشورا در تهران – سخنان فرماندهان نیروی انتظامی درباره حوادث تاسوعا و عاشورا"، مرتکب تخلف شده است.
بر اساس اطلاعیه وزارت ارشاد، "تقطیع سخنان فرماندهان مختلف نیروی انتظامی و گزینش و چینش مطالب"، "استفاده از تعابیری مانند لباس شخصی ها برای عزاداران عاشورا"، "انتشار شایعاتی مبنی بر درگیری در شهرهای مختلف" و "حمایت ضمنی از آشوبگران و سران فتنه" از موارد تخلف روزنامه اعتماد بوده است .
چند روز بعد این روزنامه به خاطر چاپ مطلب « آیا مرجعیت سلب کردنی است ؟» از سوی اداره کل مطبوعات و خبر گزاری ها تذکر گرفت .
در بیانیه این اداره آمده بود :« مطلب "این روزنامه" بر اساس بند 11 ماده 6 قانون مطبوعات که پخش شایعات و مطالب خلاف واقع را غیرمجاز می داند، خلاف قانون مطبوعات است، زیرا اولا در موارد مشابه این اقدام سابقه روشنی دارد و ثانیا این مطلب در تخریب جایگاه "جامعه مدرسین"،به مقابله با دیدگاه امام خمینی (ره) در خصوص این جایگاه پرداخته است.»
سرانجام روزنامه «اعتماد» با استناد ماده 6 قانون مطبوعات توسط هیات نظارت بر مطبوعات و با نامه ای به امضای رامین توقیف شد.
بازهم رسانه کروبی
صاحب امتیاز هفته‌نامه «ایراندخت»، فاطمه کروبی است. این مجله با محتوایی عمدتا فرهنگی و اجتماعی منتشر می‌شد.
محمد قوچانی، سردبیر پیشین «اعتماد ملی»، پس از آزادی از زندان، سردبیری «ایراندخت» را بر عهده گرفت. این تغییر، موجب شد تا «ایراندخت» رنگی سیاسی به خود بگیرد. انتشار دوره جدید «ایراندخت» اما دو هفته بیشتر طول نکشید. دفتر این نشریه، ظهرهفتم دی‌ماه، مورد هجوم ماموران امنیتی قرار گرفت و آرشیو مطالب، کیس کامپیوتر و مدارک موجود در آن ضبط شد.
حسین کروبی، مدیرمسئول این نشریه، به دویچه‌وله گفت: «زمانی که ریخته‌اند به دفتر مجله، چند کارمند و خدمتگزار در آنجا بوده‌اند. به آنها کاری نداشته‌اند، ولی کیس‌های کامپیوترها و مدارک را برده‌اند. آقای باقی نیز همراه ماموران بوده و از قرار فکر می‌کرده‌اند که آنجا محل کار ایشان است. در حالی‌که آقای باقی مسئولیتی در مجله نداشت»
دومین شماره دوره جدید «ایراندخت» کمی پیش از ریختن ماموران به دفتر آن، روی پیشخوان روزنامه‌فروشی‌ها قرار گرفته بود. عکس آیت‌الله منتظری، تصویر روی جلد این شماره بود. این هفته نامه نیز به استناد تبصره ماده 11 قانون مطبوعات و با توجه به فقدان شرايط مندرج در بند 6 ماده 9 قانون مطبوعات يعني "پايبندي و التزام عملي به قانون اساسي " لغو پروانه شد.
رامین در برنامه دیشب بیست و سی در خصوص این نشریه گفت :« با هفته‌نامه ایراندخت با تخلفات بسیار و تاکید و تکرار تخلفات در مباحثی که فراتر از قانون مطبوعات است باید چگونه رفتار کرد؟ »
وی افزود:« یک نفر که 8 ماه در جریان فتنه دست داشته، دستگیر شده و پرونده قضایی او همچنان باز است و با وثیقه از زندان آزاد شده، مدیریت دو نشریه را بر عهده می گیرد و با جمع‌آوری عده‌ای، شروع می کند به تخلف و تحریف وقایع و ...به نظر من باید با این افراد برخورد شود چرا که با تعطیلی یک نشریه به یک نشریه دیگر می‌روند ؟»
حسین کروبی اما معتقد است که توقیف این مجله انتقام جویی دولت احمدی نژاد از کروبی و خانواده وی است .
وی می افزاید :« توقیف مجله با استناد به این بند از قانون مطبوعات، اقدامی کاملا غیرعقلانی، عجولانه و در عین حال مشکوک به نظر می رسد. چرا که بند نه قانون مطبوعات مربوط به توقیف نشریه ای است که صاحب امتیاز آن نشریه التزام عملی به قانون نداشته باشد، لذا به نظر می رسد آقایان بعد از کنکاش و جستجوی فراوان هیچ موردی که بتوانند با استناد به آن مجله را توقیف کنند، نیافته اند. بر این اساس در یک اقدام بهانه جویانه و غیرمنطقی تصمیم گرفته اند فتوای خروج خانم کروبی به عنوان صاحب امتیاز این مجله را صادر کنند تا بتوانند با استناد به آن مجله را توقیف کنند.»
فاطمه کروبی نیز اعلام کرده است که به دیوان عدالت اداری شکایت خواهد کرد.
می خواهیم فضا تلطیف شود
محمدعلی رامین دبیر هیئت نظارت 15 دی ماه گفت که روزنامه‌هایی که تذکر می‌گیرند یا توقیف می‌شوند، فضای مطبوعاتی را آشفته می‌کنند و ما با توقیف آنها سعی در تلطیف این فضا داریم.
این در حالی است که بسیاری از روزنامه نگاران معتقدند نظارت دولت بر عملکرد مطبوعات بی سابقه بوده است .
حضور نمایندگان وزارت ارشاد در چاپخانه روزنامه ها روز بعد از فوت آیت الله منتظری تنها یکی از این محدودیت ها است .
در این روز، روزنامه ها اجازه انتشار تصویر ایت الله منتظری را در صفحه اول خود نداشتند.
ماشاالله شمس الواعظین سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات در این خصوص در گفتگو با بی بی سی گفته بود :« نظارتی که هم اکنون به وسیله وزارت ارشاد و به طور مشخص معاونت مطبوعاتی اجرا می شود، پا را فراتر از محدوده های قانونی گذاشته است.تذکرهای شفاهی معاونت مطبوعاتی معاونت مطبوعات تنها به تخلفات نیست. بلکه حتی توصیه می شود که چه تیتر وعناوینی در مطبوعات استفاده شود. همچنین استقرار واحدهایی از وزارت فرهنگ و ارشاد برای نظارت بر صفحات آخر زیر چاپ از اقدامات ماه های اخیر است که رسانه های مکتوب تحت نظر دارد.»
پیش از این در ایران تنها در کودتای 28 مرداد ماه و انقلاب بهمن 57 نیروهای سرکوبگر در چاپخانه ها مستقر شده بودند.
دستگیری بدون حکم ،بدون جرم
با این حال سرکوب رسانه ها به همین داستان بسته شدن روزنامه ختم نمی شود .ایران بعد از 22 خرداد ماه شاهد موج عظیمی از دستگیری روزنامه نگاران بود.
بسیاری ازآنها از مقابل دفتر روزنامه بازداشت شدند .بسیاری را شبانه و از منزل ربودند. بیشتر بازداشت شدگان حکم قضائیه بازداشتشان را ندیدند و تا مدت ها بعد از بازداشت کسی از جای آنها اطلاع نداشت. جرم آنها نیز مشخص نبود. گو آنکه بسیاری با خانواده هایشان تماس گرفتند و جای خود را گفتند، اما هنوز نمی دانستند که جرمشان چیست .
رکود دار استبداد
پیش از اینکه حکومت ایران در روزهای اخیر اقدام به آزادی جمعی از روزنامه نگاران بکند با 64 روزنامه نگار در بند رکورد دار بیشترین روزنامه نگاران اسیر در جهان بود .
بر اساس گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز كه مقر آن در پاريس است، ايران در زمينه آزادى مطبوعات در ميان ۱۷۵ كشور جهان، رتبه ۱۷۲ را داراست.
با این حال وزیر ارشاد در پایان دی ماه تاکید کرد: ادعا می‌کنیم وضعیت مطبوعات ما از چند ماه گذشته بهتر است، بخشی به خاطر تشویق‌های ما و بخشی هم به خاطر تذکرهای ماست. علاوه بر این، معیار ما دولت نیست بلکه منافع نظام و مردم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر