فرهمند علیپور

بسیاری بر این تصور بودند که با گذشت زمان مخالفین و حاکمیت بتوانند به راهکاری مشترک دست یابند و گره فروبسته جمهوری اسلامی را بگشایند، این خوشبینی اما دیری نپایید ، تلقی عمومی این بود که با موضع گیری آقای خامنه ای در نماز جمعه پس از انتخابات، دو گروه برای حفظ نظام، مصلحت اندیشی را سرلوحه خود قرار خواهند داد و به مناقشات پایان خواهد داد. اما سخنان رهبر جمهوری اسلامی همچون بنزینی بر خرمن اعتراضات بود. فردای همان روز جمع بسیار زیادی از مردم تهران در این آتش سوختند، گرچه رسانه های دولتی تنها حاضر به پذیرفتن 13 تن کشته شدند.
پیشنهادهایی که نیامده رفتند
به فاصله ای اندک برخی از بزرگان و "دلسوزان" در هر دو جناح، پیشنهادهایی برای خروج کشور از وضعیت پیش آمده ارائه دادند، کاری که به نظر بسیار دشوار می نمود. زیرا هر گامی که به نوعی مصالحه در آن بود از سوی حامیان آن جناح به شدت مورد هجمه واقع می شد و "سازشکارانه" توصیف می شد. چه آنگاهی که محسن رضایی پیشنهاد "کمیسیون مستقل نظارت بر انتخابات" مشابه نهادی که در افغانستان فعالیت می کند را ارائه داد، یا آن زمان که مهدوی کنی از "میانجی گری" سخن به میان آورد و چه زمانی که خبر آمد محمد خاتمی نامه ای به آیت الله خامنه ای نوشته و به نوعی خواستار فیصله بخشیدن به کشمکش به وجود آمده شده است.
حامیان هر دو گروه نتوانستند خویشتنداری نشان دهد و به سرعت در رسانه های خود به این دو خبر واکش نشان دادند. گویا هواداران میدانی و "خیابانی" دو گروه تنها راه را به گونه ای دیگر می دیدند. هشت ماه از انتخابات ریاست جمهوری گذشت و ظرف این مدت تنها کینه ها بود که بیشتر می شد و نام قربانی های تازه بود که بر لیست شهدای سبز و اسرای سبز افزوده می شد.
کیهان: طرح محال و غیر ممکن تشخیص مصلحت نظام
گرچه هاشمی رفسنجانی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در نماز جمعه معروف خود برای عبور از "فتنهاي عميق و گسترده " ای که رهبر جمهوری اسلامی نام گذاری کرده بود، پیشنهادهایی را ارائه کرده بود که از سوی مخالفین رد شد؛ از جمله لزوم آزادي بازداشت شدگان، بی طرفی صدا و سیما و برگزاری مناظرات و بازگشت همه به قانون اساسی، اما گویا دوباره هاشمی و اعضای مجمع به فکر راهکاری دیگر افتاده اند.
روزنامه کیهان اما امروز در سرمقاله خود خبر از راهی داده است که نشان از تکاپوی نخبگان جمهوری اسلامی برای برون رفت می دهد. اگر از انتقادها و نیش و کنایه های ذاتی قلم حسین شریعتمداری بگذریم در این سرمقاله می توان راهی تازه را دید. "تغییر قانون انتخابات ." کیهان در خصوص این طرح می نویسد: "ماجرا در يك كلمه، حذف شوراي نگهبان از چرخه تعيين صلاحيت نامزدهاست. اين طرح كه امروزه با قيد «فوريت» و «خارج از نوبت» در دستور كار مجمع تشخيص مصلحت نظام قرار دارد، به گونه اي تنظيم شده است كه اهداف اصلي و نهايي آن در پوششي ازلفاظي ها و ظاهرسازي هاي دهان پركن، مخفي شده و در نگاه اول به چشم نمي آيد."
روزنامه کیهان که زیر نظر نماینده ولی فقیه اداره می شود د ر ادامه این طرح را " از يكسو با قانون اساسي مغاير " می داند و از سوی دیگر تصويب آنرا " محال و غير ممكن" می داند و می نویسد با اجرای چنین طرحی "آرزوي چندين ساله دشمنان بيروني و دنباله هاي داخلي آنان براي حذف نظارت شوراي نگهبان و نفوذ افراد بي صلاحيت به مراكز حساس نظام را برآورده مي كند."
حسین شریعتمداری همچنینن تاکید می کند که "متاسفانه بايد گفت كه طرح مورد اشاره در چارچوب فتنه اخير قابل ارزيابي است"
رضایی : نظارت شورای نگهبان باقی می ماند
ساعتی از انتشار روزنامه کیهان و هشدار شدید الحن او گذشته بود که محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگویی با خبرگزاری دانشجویان ایران –ایسنا- گفت که قرار نیست نظارت از شورای نگهبان گرفته شود. او گفت:" سياستهاي كلان كشور در چارچوب قانون اساسي است و مثلا هيچگاه نميتوان در سياستهاي كلان ، نظارت شوراي نگهبان را حذف كرد؛ چرا كه سياستهاي كلان بعد از قانون اساسي و قبل از قوانين مجلس است و از قانون اساسي تخطي ندارد و تا كنون نيز مجمع تشخيص مصلحت نظام بر اساس همين امر عمل كرده است؛ از اين رو اگر كساني اطلاع ندارند و مسائل ديگري را مطرح ميكنند بايد اطلاعاتشان را تكميل كنند و قوانين و آييننامه مجمع تشخيص مصلحت نظام را كه به تصويب مقام معظم رهبري رسيده است، بخوانند.
فرمانده پیشین سپاه پاسداران البته در این مصاحبه همچنین تاکید کرد که :" مصوب و اجرايي شدن سياستهاي كلي انتخابات در ايران منوط به تصميمگيري و دستور مقام معظم رهبري است."
کمیسیون ملی انتخابات
همزمانی انتخابات ریاست جمهوری ایران و افغانستان و وجود نهادی کارآمدتر به نام "کمیسیون مستقل نظارت بر انتخابات" در افغانستان از یکسو و اعتراضات پردامنه و گسترده در ایران موجب شد تا محسن رضایی الگوی افغانی را موثر تر از شورای نگهبان جناحی ایران بداند و از همین رو در اولین روزهای مهر ماه پیشنهاد "کمیسیون ملی انتخابات" را ارائه بدهد. پیشنهادی که با واکنش بسیار تند جنتی مواجه شد و محسن رضایی نیز از آن دست کشید.
جمهوری سلامی به انحراف رفته
میرحسین موسوی رهبرجنبش سبز ، اما به مشکلی بزرگتر اشاره می کند و معتقد است که جمهوری اسلامی به انحراف رفته است. او در مصاحبه اخیرش با سایت کلمه می گوید: "در سالهای اول انقلاب اسلامی اکثریت مردم قانع شده بودند که انقلاب همه ساختارهایی را که میتوانست منجر به استبداد و دیکتاتوری شود، از بین برده است و من هم یک نفر از این جمع بودم. ولی الان چنین اعتقادی ندارم. امروز هم عوامل و ریشههایی را که منجر به دیکتاتوری میشود میتوان شناسایی کرد و هم مقاومت در مقابل بازگشت به این دیکتاتوری را که باید گفت مقاومت مردم میراث گرانبهای انقلاب اسلامی است.
او در این مصاحبه به احمد جنتی دبیر شورای نگهبان هم اشاره کرد و او را اینگونه خطاب قرارداد:" امام جمعه بیرحمی که همواره از تبعیض و خشونت و تقلب دفاع کرده به قوه قضاییه دستمریزاد می گوید" و تاکید کرد". برای او مهم نیست که شایعات گستردهای برای اعترافگیریهای غیر قانونی وجود دارد و برای او مهم نیست که این افراد ربطی به جریانات انتخابات ندارند. مهم برای او اعدام برای زهر چشم گرفتن است. او از قدرت تکوینی اثربخشی خون بیگناهان غافل است و نمیداند سیل خون شهیدان، رژیم شاه را از بین برد. "
موسوی تاکید می کند که " بنده اعتقاد ندارم که انقلاب به اهداف خود رسیده است. بزرگداشت دهه فجر که هر ساله برگزار میشود در حقیقت برای هشیاری و برای تمدید قوا جهت برخورد با باقیمانده ریشههای استبداد است. "
نتیجه؟
به نظر می رسد در کنار تلاش نخبگان میانه روی نظام جمهوری اسلامی به ویژه هاشمی رفسنجانی در مجمع تشخیص مصلحت نظام، اکنون باید در انتظار ارائه استراتژی رهبران جنبش سبز ماند، استراتژی که مهدی کروبی چند روز پیش در گفتگو با روزنامه ساندی تلگراف خبر از آن داده بود، ماند. گرچه به نظر می رسد این یکی از آن "نهرهای زلالی" باشد که بیانیه 17 میرحسین موسوی آن را از حاکمیت خواسته بود، اما در برابر آنچه که تاکنون در خواست های موسوی و کروبی دیده می شود نظیر آزادی زندانیان سیاسی، آزادی رسانه های منتقد ؛ آزادی برگزاری تجمعات ، رسیدگی و مشخص کردن مسئولان فجایع رخ داده شده پس از انتخابات ، بسیار اندک به نظر آید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر