ظاهرا قرار نیست مردم ایران روزی را بدون شنیدن ناقوس مرگ سپری کنند. اینبار نوبت جوان دیگری است به نام حسین خضری که ۸ ماه در سلول انفرادی زیر شدیدترین فشارها و شکنجه ها بوده و طی دادگاهی ۱۰ دقیقه ای به اعدام محکوم شده است. این در حالیست که پدرش پس از شنیدن خبر انتقال فرزندش از زندان به اداره اطلاعات، به زعم اینکه این انتقال برای اعدام بوده سکته مغزی کرده و جان میدهد. خضری در اثر فشار های روحی فراوان دو بار در زندان دست به خود کشی میزند تا از دست شکنجه های وحشتناک خلاصی یابد. او در نامه ای ضمن شرح این فشارها با بیان اینکه تنها گناه او فعالیت مدنی و سیاسی بصورت مسا لمت آمیز بوده از تمامی افرادی که در مورد حقوق زندانیان سیاسی و همچنین در زمینه حقوق بشر فعالیت میکنند می خواهد تا صدای سرکوب شده او باشند. خبر ها حاکی از نزدیک بودن زمان اجرای حکم حسین خضری است و هم اینک او را از زندان به جایی نا معلوم منتقل کرده اند که بیم اجرای حکم آن می رود. چه باید کرد؟ خود حسین میخواهد که صدای او به گوش بشریت باشیم، امیدوارم دیر نشده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر